2008/2009 mövsümü “İnter”in tarixində mühüm mərhələ oldu. Bu il nəinki kluba ardıcıl dördüncü A Seriya çempionluğu gətirdi, həm də komandanın İtaliya futbolunda dominant qüvvə statusunu möhkəmləndirdi. Əsas uğur amillərindən biri də görkəmli isveçli hücumçu Zlatan İbrahimoviç idi. Onun “İnter”in qələbəsinə töhfəsi yalnız vurulan qollarla məhdudlaşmırdı – o, lider, komandanın mühərriki və futbol dahisinin təcəssümü idi. Onun rolunun nə qədər əhəmiyyətli olduğunu başa düşmək üçün gəlin bu mövsümə onun nailiyyətləri, xarakteri və tərəfdaşlarına təsiri prizmasından baxaq.
2008-ci ilin yayı “İnter”ə ciddi dəyişikliklər gətirdi. İddialı məqsədlərə və güclü xarakterə malik olan Joze Mourinyo baş məşqçi postunu tutdu. Klubda böyük gözləntilər var idi: azarkeşlər və rəhbərlik təkcə İtaliyada hegemonluğu saxlamaq deyil, həm də nəhayət Çempionlar Liqasında uğur qazanmaq istəyirdi. Bu məqsədlərə çatmaq üçün Mourinyoya ən gərgin anlarda işi öz üzərinə götürə biləcək futbolçular lazım idi. Zlatan İbrahimoviç bu layihənin mərkəzi fiquru oldu. 2006-cı ildə “Yuventus”dan “İnter”ə keçən isveçli hücumçu artıq özünü A Seriyasının ən yaxşı oyunçularından biri kimi təsdiqləmişdi. Bununla belə, 2008/2009 mövsümündə o, yeni səviyyəyə yüksələrək təkcə İtaliya futbolunun deyil, həm də əsl ulduzuna çevrildi. həm də bütün dünya.
A Seriyasının ilk turlarından Zlatan İbrahimoviç “İnter”in əsas hücum qüvvəsi olduğunu nümayiş etdirdi. Mourinyonun sistemində o, mərkəz hücumçusu kimi oynadı, lakin onun meydandakı rolu doqquz nömrədən daha çox uzandı. İbrahimoviç tez-tez dərinə düşür, komanda yoldaşları üçün şanslar yaradır və topu rəqiblərin təzyiqi altında saxlamaq üçün əla bədən quruluşundan istifadə edirdi. Bu mövsüm Zlatan A Seriyasında 25 qol vuraraq çempionatın bombardiri olub. Bununla belə, onun statistikası aysberqin görünən hissəsidir. Onun qollarının çoxu həlledici idi və tez-tez görüşün nəticəsinin eşiyində olduğu matçlarda qol vururdu. Məsələn, onun 30-cu turda “Fiorentina”ya vurduğu qol Zlatanın heç bir şeydən oyunun nəticəsini necə həll edə biləcəyinin klassik nümunəsi idi.
Mövsümün kulminasiya nöqtəsi “İnter”in çempionluğa imza atdığı “Atalanta” ilə son tur matçı olub. Həmin oyunda İbrahimoviç iki möhtəşəm qol vurdu ki, bu da nəinki qələbəni təmin etdi, həm də nəhayət, komandanın əvəzedilməz lideri statusunu möhkəmləndirdi. Onun həmin matçda vurduğu ikinci qolu – çətin ötürmədən yuxarı arxadan vurduğu qol təkcə mövsümün əlamətdar hadisəsi deyil, həm də unikal istedadının simvolu idi. Qeyd etmək lazımdır ki, Zlatan sadəcə qol vurmadı, o, bunu zəriflik və üslubla etdi. Onun texnikası, sahəyə baxışı və qeyri-standart qərarlar qəbul etmək bacarığı onun hər bir məqsədini kiçik şah əsərə çevirib. Hətta “Yuventus” və ya “Milan” kimi güclü rəqiblərə qarşı da o, həmişə öz sinfini nümayiş etdirərək fərqlənməyin yolunu tapırdı.
Zlatan İbrahimoviç həmişə parlaq xarakterə malik olub. Özünə inamı, bəzən həyasızlıqla sərhəddi, komanda yoldaşlarına güclü təsir etdi. Soyunub-geyinmə otağında o, söz almaqdan heç vaxt qorxmayan lider idi. Bəzi “İnter” oyunçularının fikrincə, Zlatanın olması digərlərini meydanda 100% verməyə həvəsləndirib. Onun “nəyin bahasına olursa-olsun qələbə” fəlsəfəsi Joze Mourinyonun zehniyyəti ilə mükəmməl birləşərək komandanın özünü yenilməz hiss etdiyi bir atmosfer yaratdı. Bu liderlik keyfiyyətləri çətin anlarda da özünü büruzə verirdi. Məsələn, “Roma” və ya “Napoli” ilə qarşılaşmalarda oyunun “İnter”in xeyrinə olmadığı halda komandanın əhval-ruhiyyəsini yüksəldən İbrahimoviç olub. Onun uğura sarsılmaz inamı çox vaxt həlledici amil olur.
Zlatanın digər oyunçularla münasibəti də eyni dərəcədə vacib idi. Onun sağ cinahda Maykon və yarımmüdafiədə Kambiasso ilə əlaqəsi bu mövsüm “İnter”in əsas taktiki xüsusiyyətlərindən biri olub. Dövrün ən yaxşı müdafiəçilərindən olan Maykon tez-tez hücumlara qatılırdı və Zlatan onu ötürmələrlə və ya braziliyalının başladığı hücumları bitirməklə tapırdı. Bundan əlavə, İbrahimoviç taktiki birləşmələrdəki dəyişikliklərə yaxşı uyğunlaşdı. O, Adriano və ya Balotelli kimi başqa hücumçu ilə qoşalaşdıqda 4-4-2 sxemində olduğu kimi 4-3-3 sxemində də eyni dərəcədə təsirli idi. Bu çox yönlülük “İnter”ə çevik qalmağa və rəqiblərinin fərqli oyun üslublarına uğurla müqavimət göstərməyə imkan verdi.
Joze Mourinyo İbrahimoviçin istedadından məharətlə istifadə edərək, onun ətrafında komandanın hücum oyununu qurdu. Lakin portuqaliyalı çalışdırıcı Zlatandan təkcə hücum hərəkətləri deyil, həm də topsuz işləmək tələb edib. Bu, İbrahimoviçin karyerasında mühüm yenilik oldu. Rəqib müdafiəçilərə təzyiq göstərməsi, çətin vəziyyətlərdə topu saxlamaq bacarığı və hətta müdafiədə təyin olunan setlərdə iştirak etməsi komandaya güclü rəqiblərin öhdəsindən gəlməyə kömək etdi.
